ചിരിയുടെ ഡി. എൻ. എ.

ചിരി ജീനുകളാൽ നിയന്ത്രിയ്ക്കപ്പെടുന്നതാണ്. പാരമ്പര്യഘടകങ്ങൾ ഒളിഞ്ഞിരിയ്ക്കുന്നു ചിരിയ്ക്കാനുള്ള കഴിവിൽ. One may smile, and smile, and be a villain എന്നു ഷേക്സ്പിയർ പറഞ്ഞതെന്തുകൊണ്ട്?

എപ്പോഴും ചിരിച്ചു കൊണ്ടിരിയ്ക്കുന്ന ഒരു പാട്ടുകാരി നമുക്കുണ്ട്. എന്നാൽ ഒരിയ്ക്കലും ചിരിയ്ക്കുകയില്ലെന്നു നിർബ്ബന്ധമുള്ളപോലെ തോന്നിപ്പിയ്ക്കുന്ന ഒരു പ്രധാനമന്ത്രിയും നമുക്കുണ്ടായിരുന്നു. മുഖം മനസ്സിന്റെ കണ്ണാടി യെന്നും മനസ്സിലെ ആഹ്ലാദം മുഖത്തു പ്രകടിക്കപ്പെടുന്ന സ്ഥിതിവിശേഷമാണു ചിരിയെന്നുമാണ് പൊതുവെ ധാരണ. ഈ പാട്ടുകാരിയ്ക്കും മുൻപ്രധാനമന്ത്രിയ്ക്കും സന്തോഷവും സന്താപവും സ്ഥായീഭാവമാകാൻ സാദ്ധ്യതയില്ല. ചിരി പലതും കള്ളച്ചിരി തന്നെ. ജനിച്ച് കുറച്ചുനാൾ കഴിഞ്ഞ കുഞ്ഞ് ഉറക്കത്തിലെങ്കിലും ചിരിച്ചു കാണിയ്ക്കുന്നത് അതീവ സന്തോഷത്താലൊന്നുമല്ലല്ലൊ.

ചിരിയ്ക്കുന്നത് എളുപ്പമുള്ള പണിയാണെന്നു കരുതിയാൽ തെറ്റി. മുഖത്തെ പതിനേഴോളം ചെറിയ പേശികൾ ഒത്തൊരുമിച്ച് പ്രവർത്തിക്കണം. ചിരിയുടെ “റേഞ്ച്” അനുസരിച്ച് ഇവയ്ക്കു പലതിനും ചെറുതോ വലുതോ ആയ ജോലികളുണ്ടാവാം. ചുണ്ടുകൾ കൃത്യമായി വലിയണം, കണ്ണുകളിൽ ഭാവം വരണം. കണ്ണിനു ചുറ്റുമുള്ള ചെറുപേശികൾക്ക് ഇതൊരു പണി. നാട്യശാസ്ത്രമനുസരിച്ച് ആറു ചിരികൾ (സ്മിതം, ഹസിതം, വിഹസിതം,ഉപഹസിതം, അപഹസിതം, അതിഹസിതം) ഉണ്ടെങ്കിലും പ്രായോഗികമായി ഇതിൽക്കൂടുതൽ ഉണ്ട് ചിരിയുടെ നമ്പറുകൾ.. തത്വചിന്തയിലേയും മതബോധങ്ങളിലേയും ചിരികൾ വേറേ. സാഹിത്യത്തിലെ ചിരിയുടെ അലകൾ അത്രപെട്ടെന്ന് ഒടുങ്ങാറുമില്ല. ഒരു ചിരി കണ്ടാ‍ൽ കണി കണ്ടാ‍ൽ അതു മതി എന്നു സിനിമാപ്പാട്ടുകാർ. പാഞ്ചാലിയുടെ ചിരി, ഗ്രീക്നാ‍യിക ഹെലെന്റെ ആയിരം കപ്പലുകളെ വെള്ളത്തിലിറാക്കാൻ പ്രാപ്തമായ ചിരി- അങ്ങനെ ചിരി നിയന്ത്രിയ്ക്കുന്നത് ജനതകളുടെ ഭാഗധേയത്തേയും വലിയ ജീവിത സംഭവങ്ങളേയും വ്യവസ്ഥകളേയുണ്. അതിഗൂഢമായ ചിരിയുടെ ഭാവർത്ഥവിചാരണ പിടികൊടുക്കാതെ വഴുതുന്നതിനു ഉദാഹരണം മോണ ലിസയുടെ ചിരി തന്നെ.

ചിരിയുടെ ഘടന

പേശികളെ ഞരമ്പുകൾ ഉത്തേജിതരാക്കിയാലെ അവ്യ്ക്ക് ചലനശേഷി ലഭിയ്ക്കുകയുള്ളു. നിരവധി ചെറുപേശികൾ അയയുകയും മുറുകുകയും ചെയ്യുമ്പോൾ അവയ്ക്കു മുകളിലുള്ള കല (tissue) കൾക്ക് രൂപപരിണാമം സംഭിവിയ്ക്കുന്നതാണ് മുഖത്തെ ഓരോ ഭാവപ്രണാലികളുടെയും അടിസ്ഥാനം. മുഖത്തെ പേശീബന്ധങ്ങളെ അതിസൂക്ഷ്മമായി ചലിപ്പിക്കുന്ന ജോലി രണ്ടു കപാലഞരമ്പുകളു (cranial nerves) ടേതാണ്. മുഖ ഞരമ്പ് (facial nerve) ഉം കണ്ണിന്റെ ചലനങ്ങളെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന abducens ഞരമ്പും. ഈ രണ്ടു ഞരമ്പുകളുടെ പ്രവൃത്തിയിലോ രൂപഘടനയിലോ വ്യതിയാനം വന്നെങ്കിൽ പുഞ്ചിരി മറയുകയായി. പേശികളാകട്ടെ ഒത്തൊരുമിച്ച് പ്രവർത്തിയ്ക്കുകയും വേണം. ചുണ്ടുകൾ രണ്ടുവശത്തേയ്ക്കും നീളുന്നതനുസരിച്ച് അവയുടെ അഗ്രങ്ങൾ മുകളിലേയ്ക്കു വളയണം. പല്ല് കാണിയ്ക്കുകയോ കാണിയ്ക്കാതിരിയ്ക്കുകയോ ചെയ്യാം. കണ്ണിനുചുറ്റുമുള്ള പേശികൾ ചുരുങ്ങിയാലേ ഭാവപ്രകാശനം സംഭവിയ്ക്കൂ. കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ ചുണ്ടുകൾക്ക് വശത്തുള്ള zygomatic major എന്ന പേശീദ്വയങ്ങളും കണ്ണിനു താഴെയും വശത്തുമുള്ള orbicularis oculi എന്ന പേശികളും ഒരുമിച്ച് വലിഞ്ഞുചുരുങ്ങണം.പൊട്ടിച്ചിരിയിലാകട്ടെ ശബ്ദപേടകവും പങ്കെടുക്കുന്നു. നെഞ്ചും ഉദരവും മുറുകുകയും അയയുകയും വേണം. രൂപ-ആകൃതിവിജ്ഞാന (മോർഫോളജി) മനുസരിച്ച് 16 തരത്തിലുള്ള ചിരികൾക്ക് വകുപ്പുണ്ട്. പേശീബന്ധങ്ങളുടെ ക്രമചയവിന്യാസമനുസരിച്ച് ആണീ തരം തിരിവ്. ചിരി കണ്ട്-കേട്ട് സംവേദനമൂല്യങ്ങൾ നിണ്ണയിക്കപ്പെടും. സതോഷദ്യോതകമാണ് ചിരി മിക്കപ്പോഴും. പരിഹാസച്ചിരി യും നിന്ദാസൂചകചിരിയും നമുക്കറിയാം. കള്ളച്ചിരി കണ്ടാലറിയാം. വികടച്ചിരിയും. കൊലച്ചിരി ഒന്നു വേറെ തന്നെ. സന്തോഷം കൂടിയാൽ ചിരി കരച്ചിലിന്റെ ഞരമ്പ്-പേശി-സംഘക്കളിയിലേക്ക് മാറാറുമുണ്ട്. ലോകസുന്ദരിപ്പട്ടം കിട്ടുന്നവൾ കരഞ്ഞുകൊണ്ട് അത്യാഹ്ലാദം അനുഭവിയ്ക്കുന്നത് സ്ഥിരം കാഴ്ചയാണ്. കരച്ചിലിനു മാത്രം അനുവദിയ്ക്കപ്പെട്ട കണ്ണുനീർ പൊഴിയ്ക്കൽ ചിരിയുടെ മേഖലയിലേക്ക് കടന്നുകയറുന്നതാണ് ഈ കോമെഡി-ട്രാജെഡിക്കളിയുടെ പിന്നിൽ. മുഖത്തെ മാംസപേശികളുടെടെ വിന്യാസത്തിലുള്ള വ്യത്യാസങ്ങളോടോപ്പം തൊണ്ടയിലേയും നെഞ്ചിലേയും പേശികളുടേയും ശ്വാസകോശത്തിന്റേയും സങ്കോചവികാസങ്ങളും ശബ്ദപേടകം നിയന്ത്രിക്കുന്ന ശബ്ദവ്യത്യാസങ്ങളും സ്വരൂക്കൂട്ടുന്ന ക്രമചയസമുച്ചയങ്ങൾ ഈ ചിരികളെ ഒക്കെ നിർവ്വചിക്കാൻ സഹായിക്കും.

ആശയസംവേദനത്തിനു മനുഷ്യനു മാത്രം ലഭിച്ച സിദ്ധിയാണ് ചിരി. ചിരിയുടെ പേശീനീക്കങ്ങളെ അനുകരിയ്ക്കുന്ന വിന്യാസങ്ങൾ ചില കുരങ്ങുകളിൽ കാണാം. ചിരിയുടെ പോലെ ശബ്ദം പുറപ്പെടുവിക്കുന്ന മറ്റു മൃഗങ്ങളുമുണ്ട്. പക്ഷെ ചിരി കൊണ്ട് സംവദിയ്ക്കുന്ന -മുഖഭാവം കൊണ്ടും ശബ്ദവിന്യാസങ്ങൾ കൊണ്ടും- ആശയബാഹുല്യം മനുഷ്യനിൽ മാത്രം. അതിജീവനത്തിനുള്ള ചെറുവിലപോലും ചിരിയ്ക്കാനുള്ള കഴിവിനു പരിണാമപരമയി നോക്കുമ്പോൾ നൽകാനില്ല. ഡാർവിൻ നിരീക്ഷിച്ചത് സന്തോഷത്തിന്റെ സമൂഹപരമായ പ്രകാശനം ഒരു സംഘത്തിന്റെ ഉൾച്ചെർന്ന അതിജീവനത്തിനു ചില ലാഭമാനങ്ങൾ നൽകുന്നു എന്നാണ്. എന്നാൽ വികാരങ്ങളുടെ പ്രകടനം ആയിട്ടല്ല മനുഷ്യമസ്തിഷ്ക്കത്തിൽ ചിരിയുടെ നിയന്ത്രണങ്ങൾ ഉറവെടുത്തത്. മറ്റു പല ശരീരചേഷ്ടകളിൽ ഒന്നു മാത്രമാണ് ചിരി. സന്തോഷപ്രകടനത്തിന്റേയോ പരിചയഭാവത്തിന്റേയൊ പരിവേഷം ചിരിയ്ക്കു വളരെ പരിമിതമായ പരിതസ്ഥിതിയിൽ മാത്രമേ വന്നു ഭവിയ്ക്കാറുള്ളു. നർമ്മം ഉളവാക്കുന്ന ചിരിയ്ക്കപ്പുറമായി വെറും പ്രകടനമാണ് ഇക്കിളിയിട്ടാലോ ചിരിവാതകം (laughing gas) എറ്റാലോ വരുന്ന ചിരി. സന്തോഷവുമായി ബന്ധമില്ലാത്ത ഇത് ശരീരത്തിന്റെ പ്രതിപ്രവർത്തനം (reflex) മാത്രം. തികച്ചും വികാരരഹിതമായ ഞരമ്പു-പേശിക്കളികൾ. എന്നാൽ ചിരി പരത്തുന്ന വികാരസംവഹനവും സാമൂഹികമായ കൊടുക്കൽ-വാങ്ങലുകളും നർമ്മവുമായിട്ടുള്ള ബന്ധങ്ങളുമാണ് മനുഷ്യരുടെ ചിരിയെ മറ്റു മൃഗങ്ങളുടെ തത് സദൃശ ‘ചിരി’ യിൽ നിന്നും വ്യത്യാസപ്പെടുത്തുന്നത്. പുഞ്ചിരിയും പൊട്ടിച്ചിരിയും പൊടുന്നനവേ സ്വതപ്രവർത്തികവും സ്വാഭാവികവുമായി പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടുന്നത് നർമ്മം കേട്ടിട്ടോ വികാരപരമോ സാമൂഹ്യപരമായ ഉത്തേജനങ്ങളാലോ ആയിരിക്കും. മസ്തിഷ്കത്തിലെ “ചിരി സെന്റർ” ആണു് ഈ ഉത്തേജനങ്ങളെ ചിരിയ്ക്കാനുള്ള നിർദ്ദേശങ്ങളാക്കി മാറ്റുന്നത്. ഈ ചിരി സെന്ററിലേയ്ക്ക് തലച്ചോറിന്റെ നിർദ്ദിഷ്ട സഞ്ചാര ദിശാപഥങ്ങളാണ് സംവേദനങ്ങൾ എത്തിയ്ക്കുന്നത്. തമ്മിൽ ബന്ധമില്ലാത്ത രണ്ടു പഥങ്ങളാണ് പൊട്ടിച്ചിരിയെ നയിച്ചു നിയന്ത്രിയ്ക്കുന്നത്. ഒരെണ്ണം പൊടുന്നനവേ അനിച്ഛാപരമായി പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടുന്ന ചിരിയെ നിയന്ത്രിക്കുന്നു. വികാരപരമായ ചിരി. ഇതിൽ തലച്ചോറിലെ തലാമസും ഹ്യ്പോതലാമസും സബ് തലാമസ് ഇടങ്ങളും അമിഗ്ദലയും ഉൾപ്പെടും. രണ്ടമത്തേത് സ്വേച്ചാപൂർവമായി, അറിഞ്ഞു കൊണ്ടുള്ള ചിരി. വേറൊരു വഴി തേടുന്നു ഇത്. പ്രിമോടോർ/ഫ്രോണ്ടൽ ഒപെർകുലാർ ഇടങ്ങളിലൂടെ മോടോർ കോർടെക്സ് , പിരമിഡൽ ട്രാക്റ്റ് വഴി തലച്ചോറിന്റെ കീഴ്കാണ്ഡ (ventral brainstem) ത്തിലെത്തുന്നു. ഈ വ്യവസ്ഥാപ്രണാലികളും ചിരി എന്ന പ്രതിപ്രവർത്തനവും തലച്ചോറിന്റെ മുകളിലെ പോൺസ് (dorsal upper pons). ആണ് നിയന്ത്രിയ്ക്കുന്നത്. ചിരിയുടെ നിയന്ത്രണ കേന്ദ്രം ഇതാണ് എന്ന് ലളിതമായി വ്യവസ്ഥപ്പെടുത്താം. തമാശു കേട്ടുള്ള ചിരിയുടെ ഗമനാഗമന നിയന്ത്രണ വഴികൾ ആധുനിക വിദ്യകൾ കൊണ്ട് വിഘടിപ്പിച്ചെടുത്തിട്ടുണ്ട് തമാശിന്റെ തരവും രീതിയും സംചാരണവിധവും അനുസരിച്ച് കോർടെക്സിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളും (right frontal cortex, medial ventral prefrontal cortex, right and left posterior temporal regions) സെറിബെല്ലവും ഭാ‍ഗഭാക്കുകളാണ്.നർമ്മത്തിന്റെ തരമനുസരിച്ച് ഇവയുടെ പങ്കാളിത്തത്തിൽ ഏറ്റക്കുറച്ചിലുകൾ വരും. മുഖഭാവങ്ങൾ ഉണർത്തിയെടുക്കുക്കാനും ശ്വാസഗതിയും ശബ്ദവും നിയന്ത്രിക്കാനും മറ്റു ചേഷ്ടാവിധികൾ ഉളവാക്കാനും ഓരോ കേന്ദ്രങ്ങൾ പരസ്പരബന്ധിതാനുസാരിയായി പ്രവർത്തിയ്ക്കുകയാണ്. ഇതിൽ വികാരോന്മീലനത്തിനു സെറിബെല്ലത്തിനു ചില നിയന്ത്രാണാധീനങളുണ്ടെന്നാണ് ആധുനികപഠനങ്ങൾ തെളിയിക്കുന്നത്. ഹാസ്യചേഷ്ടകളും ശബ്ദവും ചെവി-കണ്ണു വഴി തലച്ചോറിന്റെ മേൽ‌പ്പറഞ്ഞ സൂക്ഷ്മസ്ഥലികളിൽ സംവേദനങളായി എത്തിച്ചേർന്ന് പെട്ടെന്നു നിർമ്മിച്ചെടുക്കുന്ന ഒരു നെറ്റ്വർക്ക് മുഖത്തേയ്ക്ക് പായുന്ന ഞരമ്പുകൾക്ക് നിർദ്ദേശം കൊടുക്കുമ്പോൾ അത് ചിരിയായി പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നു. പൊട്ടിച്ചിരിയുളവാക്കാൻ പ്രകോപനകരമായീട്ടാണ് ഈ വലക്കണ്ണികൾ ത്രസിച്ച് ഉണർന്നിരിയ്ക്കുന്നത്. ഇവയെ കർശനമായ നിയന്ത്രണത്തിൽ നിറുത്തുന്ന മറ്റു ചില ഇടങ്ങളാണ് സർവ്വാധിപധികൾ. ചിലപ്പോൾ പൊട്ടിച്ചിരി നിറുത്താൻ പറ്റാതെ പോകുന്നത് ഈ ചിരിപ്പെരുമാളിന്റെ അധികാരം കൈവിട്ടു പോകുമ്പോഴാണ്. ചിരിയോടനുബന്ധിച്ച മുഖഭാവം നിയന്ത്രിക്കാൻ പാടുപെടേണ്ടി വരുന്നതും ഇതുകൊണ്ടു തന്നെ. എന്നു വച്ചാൽ ചിരിയ്ക്കാൻ റെഡിയായിട്ട് സർവ്വ വയറിങ്ങും വെമ്പൽ കൊണ്ടിരിയ്ക്കുകയാണ്, ചിരിയെ അടക്കി നിറുത്തുന്ന ഈ ഹെഡ്മാസ്റ്റർ വടിയുമായി നിൽ‌പ്പാണ്. ഹെഡ്മാസ്റ്റർ ഉറക്കം തൂങ്ങിയാൽ തുടങ്ങിയ ചിരി നിറുത്താൻ പറ്റാതെ വരും, അത്ര തന്നെ. ചിരിവാതകം ചെയ്യുന്ന പണി ഈ ഹെഡ്മാസ്റ്ററെ മയക്കിക്കിടത്തുക എന്നതാണ്- നിയന്ത്രണമില്ലാത്ത ചിരിക്കുടുക്കകൾ സ്വാതന്ത്യം പ്രഖ്യാ‍പിയ്ക്കുന്നു. ചിരിയോ ചിരി തന്നെ പിന്നെ.

എന്നാൽ രഹസ്യപൂർണ്ണവും അതിഗൂഢവുമായ ഒരു പ്രതിഭാസമാണ് ചിരിയുടെ പടർന്നു പിടിയ്ക്കാനുള്ള കഴിവ്. ഒരാൾ ചിരിയ്ക്കുമ്പോഴും അതു കാണുന്ന മറ്റൊരാളിലും ഒരേ മസ്തിഷ്കകേന്ദ്രങ്ങളാണത്രേ ഉത്തേജിതമാവുന്നത്. “ചിരിയ്ക്കുമ്പോൾ കൂടെച്ചിരിയ്ക്കാൻ ആയിരം പേരു വരും” എന്നത് സാമൂഹിക കാഴ്ച്ചപ്പാട് മാത്രമല്ല ശാ‍ാസ്ത്രസത്യമാണ്. ഒരു ഭാവമോ പെരുമാറ്റമോ കാണുമ്പോൾ അതേ പടി അത് സ്വന്തം തലച്ചോറും സ്വീകരിച്ച് പ്രതിഫലിപ്പിയ്ക്കുന്നത് തലച്ചോറിന്റെ ഒരു വിനോദമാണ്. “കണ്ണാടി ന്യൂറോണുകൾ“ (mirror neurons) ഇങ്ങനെ മറ്റൊരാളുടെ വികാരത്തെ പ്രതിബിംബിയ്ക്കാൻ കെൽ‌പ്പുള്ളവയാണ്. ഒരു തമാശ കേട്ട് രണ്ടു പേർ ചിരിയ്ക്കുന്നതു കണ്ടാൽ തന്നെ, എന്നാൽ അതു കേൾക്കാതെ, നമ്മളും ചിരിച്ചു പോകുന്നത് ഈ കണ്ണാടി ന്യൂറോണുകളുടെ മായജാലക്കളികൾ കൊണ്ടാണ്. തലച്ചോറിൽ ചിരിയുടേയും ചിരി കണ്ടിട്ടുള്ള അനുഭവപരിണിതിയുടേയും ചില ഇടങ്ങൾ ഒന്നിനുമേൽ ഒന്നാ‍യി വ്യാപിയ്ക്കുന്നുണ്ട്. കണ്ണാടി ന്യൂറോണുകളെപ്പറ്റിയുള്ള പൂർണ്ണവിവരങ്ങൾ ഗവേഷകരുടെ തീവ്രയത്നങ്ങളിലൂടെ ഇനിയും അറിയിനിരിയ്ക്കുന്നതേ ഉള്ളു. ടെലിവിഷൻ കാരാണ് ഈ പകർച്ചവ്യാധിച്ചിരിപ്രതിഭാസത്തെ ഏറ്റവും പ്രയോജനപ്പെടുത്തിയത്. കോമെഡി ഷോകളിൽ ചിരിയുടെ ട്രാക്കുകൾ (laugh track) കേൾ‌പ്പിച്ച് പ്രേക്ഷകനിലും ചിരി വരുത്തുക എന്ന തന്ത്രം.

ചിരി രോഗമാകുമ്പോൾ

നിയന്ത്രണമില്ലാതെ പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടുന്ന ചിരി തൽച്ചോർ സംബന്ധമായ പല അസുഖങ്ങളോട് അനുബന്ധിച്ച് ഉണ്ടാകാറുണ്ട്. ചിരി നിയന്ത്രണ സഞ്ചാരപഥങ്ങൾ (laughter network) ഇൽ വന്നു ചേരുന്ന വൈകല്യങ്ങളാൽ ചിരി ഒരു രോഗമായി മാറും എന്നത് അദ്ഭുതമായി തോന്നാം. രോഗസംബന്ധിയായ ചിരി (pathological laughter) യ്ക്ക് പ്രത്യേകമായ ഉത്തേജനമോ നിയുക്തകാരണമോ ഇല്ല എന്നതാണ് പ്രത്യേകത. വികാരപരമായ മൂലകാരണങ്ങൾ പ്രത്യേകിച്ചും സന്തോഷമുളവാക്കുന്നവയുമായി ബന്ധപ്പെട്ടല്ല ഈ ചിരി പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടുന്നത്. ചിലപ്പോൾ വിപരീതഭാവാനുസാരിയായി, സങ്കടമുളവാക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ പോലും ചിരി എന്ന പ്രത്യക്ഷത്തിലേക്ക് നയിക്കുകയും ചെയ്യും എന്നതും ഇത്തരം ആതുരരുടെ ലക്ഷണമാണ്. ചില സന്ദർഭങ്ങളിൽ കരച്ചിലിലേക്കും വഴുതിനീങ്ങാറുണ്ട് ഇവർ. അതിസന്തോഷം പുറത്തെടുക്കുന്ന വികാരപരത കരച്ചിലിന്റെ ചേഷ്ടകളിൽ കൂടിയാകാം എന്ന വസ്തുത ചിരിയും കരച്ചിലും തലച്ചോറിലെ തൊട്ടുതൊട്ട കേന്ദ്രങ്ങളാൽ നിയന്ത്രിക്കപ്പെടുന്നതാണെന്നുള്ളതിനു തെളിവാണ്.
ജെലാസ്റ്റിക് എപിലെപ്സി (Gelastic epilepsy) എന്നറിയപ്പെടുന്ന ചുഴലിയുടെ പ്രധാന ലക്ഷണം പെട്ടെന്നു പൊട്ടിപ്പുറപ്പെടുന്ന ചിരിയാണ്. പക്ഷേ അസ്വാഭികവും യാന്ത്രികവും ആണ് ഈ ചിരി. ചിലർ ഇതോടൊപ്പം (അകാരണമായി) സന്തോഷവും അനുഭവിയ്ക്കാറുണ്ടത്രേ. തലച്ചോറിന്റെ ടെമ്പോറൽ ഇടത്തിൽ നിന്നും പുറപ്പെടുന്ന ചുഴലി ആഹ്ലാദത്തോടു കൂടിയതും ഹൈപോതലാമസിൽ നിന്നും പുറപ്പെടുന്ന ചുഴലി വെറും ചിരിയുമാണെന്നാണു ആധുനിക അഭിമതം. മറ്റു ചില കേന്ദ്രങ്ങളുമായി ബന്ധിപ്പിക്കപ്പെട്ട ചുഴലി പുഞ്ചിരി മാത്രം ഉളവാക്കാൻ പര്യാപ്തമാകുന്നതേ ഉള്ളുവത്രേ. സൂക്ഷ്മവും അതിസാങ്കേതികവിദ്യകൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നതുമായ സ്കാനിങ് വിദ്യകൾ (Single photon emission computed tomography) ഉപയോഗിച്ചാണ് കൃത്യമായി ഈ ഉറവിടങ്ങൾ നിശ്ചയപ്പെടുത്തുന്നത്. ഹൈപോതലാമസിന്റെ ഭാഗങ്ങളിൽ വരുന്ന അർബുദവും ചിലപ്പോൾ “ചിരി അറ്റാക്കി“നു കാരണമാകുമെന്നും തെളിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. മറ്റു ചില മസ്തിഷ്കക്ഷതി മൂലം വരുന്ന ചിരി ഉറക്കെയുള്ളതും ‘ഹൃദ്യതരവും’ ആയിത്തോന്നാം. ഇക്കിളിച്ചിരിയും ഇടയ്ക്കു വന്നു കൂടും; എന്നാൽ തുടർന്ന് മസ്തിഷ്ക്കാഘാതത്തിന്റെ ചില ലക്ഷണങ്ങളിലേക്ക് വഴുതിവീഴുകയുമാണ് ഈ രോഗികൾ. നേരത്തെ പറഞ്ഞ, ചിരി നെറ്റ്വർക്കിനെ നിയന്ത്രിക്കുന്ന ഹെഡ്മാസ്റ്റർ സ്ഥലത്തിനു സംഭവിയ്ക്കുന്ന കരിവാളിച്ചയാണ് ഇവരിൽ കടിഞ്ഞാണില്ലാത്ത ചിരി ഉളവാക്കുന്നത്.

രോഗാത്മകമായ മറ്റു ചിരികളും തലച്ചോറിലെ ന്യൂനതകൾ കൊണ്ട് വന്നു ഭവിക്കാറുണ്ട്. ഹാസ്യപരമായ ഉത്തേജനങളല്ലാതെ വിപരീതഭാവപരിസരങ്ങൾ ഇത്തരക്കാരിൽ നിറുത്താൻ പറ്റാത്ത ചിരി ഉണർത്തും. അസംബന്ധച്ചിരികൾ. യുദ്ധത്തിന്റെ വാർത്ത വായിച്ച് മന്ദഹാ‍സം തൂകും ഇക്കൂട്ടർ. അത് വലിയ പൊട്ടിച്ചിരിയിലേക്കു നയിക്കും താമസിയാതെ. ചിലർക്ക് സദാ പുഞ്ചിരി തൂകുന്ന പ്രസന്നഭാവം ആയിരിക്കും, ഉള്ളാലെ ആഹ്ലാദത്തിനു വകുപ്പില്ലാതെ തന്നെ. യാ‍തൊരു കാരണവുമില്ലാതെ സ്വന്തം മന്ദഹാ‍സം ചന്ദ്രികയാക്കി എന്നും പൌർണ്ണമി വിടർത്തുകയാണ് ഇക്കൂട്ടർ. ന്യൂറോണുകൾ തമ്മിലുള പ്രസരണത്തിലെ ചില ഘടകവസ്തുക്കളുടെ അസന്തുലിതാവസ്തയാകാം ഇതിനു കാരണം. പക്ഷേ രോഗാതുര ചിരി (pathological laughter)യ്ക്ക് തലച്ചോറിലെ വിവിധ സർക്യൂടുകളിലെ അപാകതകൾ തന്നെ കാരണം.

ചിരിയ്ക്കാൻ കഴിയാത്തവർ -മോബിയസ് സിൻഡ്രോം

ഉള്ളിൽ ചിരിയുണ്ടെങ്കിലും മുഖത്ത് വരുത്താൻ പറ്റാത്ത ഭാഗ്യം കെട്ടവരുണ്ട്. ചുണ്ടുകൾ വലിയുകയില്ല, കണ്ണു ചെറുതാകുകയില്ല, ചിരിയുടെ ഒരു ഭാവവും വിടരാതെ സങ്കടം ദ്യോതിപ്പിയ്ക്കുന മുഖചേഷ്ടകളാണ് ഇവർക്ക്. അപൂർവ്വമാണ് ഈ ‘അചിരിയൻ’ മാരുടെ പ്രത്യക്ഷം എങ്കിലും ചിരിയുടെ ഗൂഢ രഹസ്യ ശാസ്ത്രകാരണങ്ങളിലേയ്ക്ക് വെളിച്ചം വീശാൻ ഈ ചിരി രഹിത ലോകവാസികൾ സഹായിയ്ക്കുന്നുണ്ട്. ‘മോബിയസ് സിൻഡ്രോം’ (Mobius syndrome) എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഈ അസുഖം ചിരിയുടെ ജനിതകഊടുവഴികളിൽ വെളിച്ചം വീശാൻ ഉപകരിയ്ക്കുകയാണ് ഇന്ന്. 50,000 ഇൽ ഒരാൾക്കു വീതം മോബിയസ് സിൻഡ്രോം ഉണ്ടെന്നാണു കണക്ക്. ജെർമ്മൻ ന്യൂറോളജിസ്റ്റായ പോൾ ജൂലിയസ് മോബിയസ് 1888 ഇൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചതാണ് ഈ സിൻഡ്രോമിന്റെ വിശദാംശങ്ങൾ. പല വൈകല്യങ്ങൾ ഈ സിൻഡ്രോം ബാധിച്ചവർക്ക് വന്നു ഭവിയ്ക്കും, ദുർബ്ബലമായ മുഖപേശികളും കണ്ണുകളുടെ നീക്കങ്ങൾക്കുള്ള ക്ഷീണവുമാണ് ചിരിയെ ബാധിയ്ക്കുന്നത്. മറ്റു പലേ വൈകല്യങ്ങളടങ്ങിയ ഒരു വലിയ സ്പെക്ട്രത്തിന്റെ ചെറിയ ഭാഗം മാത്രമാണിത്. പിറവിയോടു തന്നെ വന്നു ഭവിയ്ക്കുന്ന സിൻഡ്രോം ആണിത്. പ്രധാന ലക്ഷണങ്ങൾ ചുണ്ടും കണ്ണും അനങ്ങാത്ത പ്രകൃതം തന്നെ. നേരത്തെ സൂചിപ്പിച്ച രണ്ടു കപാലഞരമ്പുകൾ (cranial nerves) ഉടെ ദുർബ്ബലപ്രവർത്തനമാണ് മുഖപേശികളെ പ്രവർത്തനരഹിതമാക്കുന്നത്. തലച്ചോറിൽ നിന്നുള്ള നിർദ്ദേശങ്ങൾ മുഖത്തെത്താതെ അലസിപ്പോവുകയാലാണ് ഈ നിർഭാഗ്യർ ചിരിരഹിതരായിപ്പോകുന്നത്. ആധുനിക ഛായാനിർമ്മിതി വിദ്യകൾ (magnetic resonance imaging) കൊണ്ടും എലെക്റ്റ്ട്രൊ ഫിസിയോളജി പരീക്ഷണങ്ങൾ കൊണ്ടും മോബിയസ് സിൻഡ്രോമിന്റെ വൈകല്യവിശദാംശകൾ വെളിവാകുകയാണ് ഇപ്പോൾ. ചിലരിൽ കപാലഞരമ്പുകൾ ക്ഷതം പറ്റിയതോ പൂർണ്ണമായും ഇല്ലാതെയോ ആയിട്ടുണ്ട്. ചിലരിൽ മേൽ‌പ്പറഞ്ഞ രണ്ടു ഞരമ്പുകൾ നിർഗ്ഗമിയ്ക്കുന്ന മസ്തിഷ്ക കാണ്ഡം (brainstem) അസാധാരണവുമാണ്. ഭ്രൂണവളർച്ചാസമയത്ത് ജനിതകമായ സൂചനകൾ ലഭിയ്ക്കാതെ പോയതിന്റെ അടയാളങ്ങൾ.

ഭ്രൂണവളർച്ചയെ, പ്രത്യേകിച്ചും തലച്ചോറിന്റെ വിധിയാംവണ്ണമുള്ള രൂപപരിണതിയെ പ്രതികൂലമായി ബാധിയ്ക്കുന്ന കാര്യങ്ങൾ ചിരിയില്ലാക്കുഞ്ഞങ്ങളുടെ പിറവിയ്ക്ക് കാരണമാകുന്നുണ്ട്. ഗർഭം അലസിപ്പിയ്ക്കാനുള്ള മരുന്നായ മിസോപ്രോസ്റ്റോൾ (Misoprostol) കഴിച്ചവരുടെ കുഞ്ഞുങ്ങൾക്കാണ് ഈ ദുർഗ്ഗതി. മൂന്നാം ലോകരാജ്യങ്ങളിലാണ് ഈ മരുന്ന് കൂടുതൽ ഉപയോഗിക്കപ്പെടാറ്. മിസോപ്രോസ്റ്റോൾ ഗർഭാലസത്തിനു ഇരുപതു ശതമാനം മാത്രമേ പ്രവർത്തനക്ഷമമാകാറുള്ളു. ബാക്കി എൺപതുശതമാനം ഭ്രൂണങ്ങളും പൂർണ്ണവളർച്ചയിലെത്തും. ഇങ്ങനെ പ്രസവിക്കപ്പെടുന്ന പലേ കുഞ്ഞുങ്ങളും മോബിയസ് സിൻഡ്രോവുമായാണ് ലോകം കാണുന്നത്. ഗർഭാശയസങ്കോചങ്ങൽ ഭ്രൂണത്തിലെ രക്തചംക്രമണത്തിനു സൃഷ്ടിയ്ക്കുന്ന തടസ്സം തലച്ചോറിന്റെ വളർച്ചയെ ബാധിയ്ക്കുന്നു, പ്രത്യേകിച്ചും ചിരി നിയന്ത്രിയ്ക്കുന്ന നെറ്റ് വർക്കിലെ സർക്യൂടുകളെ. കൊക്കെയിനും എർഗോറ്റമൈനും ഇതേപോലെ മസ്തിഷ്കവളർച്ചയെ ബാധിച്ച് മോബിയസ് സിൻഡ്രൊമിനു കാരണമാകാറുണ്ട്.

ചിരിയുടെ ജീനുകൾ

മോബിയസ് സിൻഡ്രോമിനെപ്പറ്റി നടത്തുന്ന ആധുനിക പഠനങ്ങൾ ചിരിയുടെ ജീനുകൾ തിരിച്ചറിയാൻ സഹായകമാകുന്നുണ്ട്. മസ്തിഷ്കത്തിന്റെ ചില ഭാഗങ്ങളീലേക്ക് രക്തം എത്തപ്പെടാതെ പോകുന്നത്-പരിസ്ഥിതി, യാന്ത്രിക-ജനിതക കാരണങ്ങളാൽ-ഈ വൈകല്യത്തിന്റെ കാരണമായി നേരത്തെ അറിയപ്പെട്ടതാണ്. പുതിയ പരീക്ഷണങ്ങൾ വെളിവാക്കുന്നത് പാരമ്പര്യമായി ഈ സിൻഡ്രോം തായ്‌വഴികളിൽ കണ്ടു വരുന്നുണ്ടെന്നും ജനിതകമായി ന്യൂറോൺ വലക്കണ്ണികളുടെ വിന്യാസങ്ങളെ വളർച്ചാസമയത്ത് ബാധിയ്ക്കുന്നുണ്ടെന്നുമാണ്.

പാരമ്പര്യമായി മോബിയസ് സിൻഡ്രോം പല കുടുംബങ്ങളിലും വന്നുചേരുന്നുണ്ടെന്നുള്ളത് പണ്ടേ അറിയപ്പെട്ട വസ്തുതയാണ്. നല്ല്ല ചിരി വേണമെങ്കിൽ സുന്ദര ചിരിയൻ മാരുടെ/ചിരിയത്തിമാരുടെ കുടുംബത്തിൽ പിറക്കണമെന്നർത്ഥം. ഭ്രൂണവളർച്ചാസമയത്ത് ജീനുകളുടെ വിലക്ഷണസൂചനകൾ തലച്ചോറിന്റെ
ചിലഭാഗങ്ങളെ വികൃതമാക്കുന്നുവെന്ന നിഗമനത്തിലാണ് ശാസ്ത്രജ്ഞന്മാർ. മോബിയസ് സിൻഡ്രോമിനു കാരണമാകുന്ന ജീനുകളെക്കുറിച്ചുള്ള ആഴത്തിലുള്ള പഠനങ്ങൾ ആണു നടന്നുവരുന്നത്. ഒരു നിശ്ചിത ജീൻ നിർവ്വചിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല എങ്കിലും ഏതു ക്രോമൊസോമിന്റെ വൈക്കോൽക്കൂനയിലാണ് ഈ സൂചി തേടേണ്ടതെന്ന ഏകദേശധാരണ ലഭിച്ചു കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. രണ്ടു ഡച്ച് കുടുംബങ്ങളുടെ ജനിതക പഠനങ്ങൾ കൈചൂണ്ടിയത് ക്രോമൊസോം 3, 10 എന്നിവയിലേക്കാണ്. മറ്റൊരു കുടുംബത്തിൽ ആൺകുട്ടികൾക്കു മാത്രം, അതും അമ്മവഴി ബന്ധമുള്ളവരിൽ ഈ സിൻഡ്രോം കണ്ടുവന്നതിനാൽ ലിംഗനിർണ്ണയ ക്രോമസോം ആയ X ക്രോമൊസോമിൽ മോബിയസ് ജീനുകൾ കോർത്തിട്ടുണ്ടെന്നും നിഗമനങ്ങൾ ഉണ്ട്. ക്രോമൊസോം 13 ലും ചിരിയെ നിയന്ത്രിയ്ക്കുന്ന ജീനുകൾ ഒളിഞ്ഞു കിടപ്പുണ്ടെന്നാണ് തൽക്കാലവിശ്വാസം. ഈ ക്രോമൊസോമിലുള്ള പലേ ജീനുകളും 19 മോബിയസ് രോഗികളിൽ പരിശോധിയ്ക്കപ്പെട്ടു, പ്രത്യേകിച്ചും എലികളിൽ നേരത്തെ നടത്തിയ പരീക്ഷണഫലങ്ങളുടെ പിൻ ബലത്തോടെ. BASP 1 എന്ന ജീനിൽ വൈകല്യങ്ങൾ കാണുമെന്നായിരുന്നു പ്രത്യാശ. പക്ഷെ ഈ രോഗികളിൽ ഒന്നിലും ഈ ജീനിൽ മ്യൂടേഷൻ ഒന്നും ഇല്ലെന്നുള്ള നിരീക്ഷണം BASP 1 ജീനിനു ഈ സിൻഡ്രോമിന്റെ കാരണഹേതുവാകുന്നതിൽ പങ്കൊന്നുമില്ലെന്നു തെളിഞ്ഞു. അമേരിക്കൻ റെഡ് ഇൻഡ്യക്കാരിൽ കണ്ടു വരുന്ന സമാനമായ മറ്റൊരു സിൻഡ്രോമിൽ (ABD Syndrome) കണ്ണിനു ചുറ്റുമുള്ള പേശികളിലും മുഖപേശികളിലും വൈകല്യം കാണാറുണ്ട്. ഇതേ ലക്ഷണങ്ങൾ കാണുന്ന എലികളിൽ Hoxa 1 എന്ന ജീൻ ഇല്ല തന്നെ. ഈ ജീൻ ഭ്രൂണ വളർച്ചയുടെ നിർദ്ദേശരൂപങ്ങൾ ചമയ്ക്കുന്നതാണു താനും. ABD സിൻഡ്രോം ബാ‍ാധിച്ചവർക്കും ഈ ജീനിന്റെ മനുഷ്യപ്പകർപ്പായ HOXA 1 ഇൽ ചില അപാകതകൾ കാണപ്പെടുന്നുണ്ട്. HOXA 1 ജീനിലെ മ്യൂടേഷൻ മോബിയസ് സിൻഡ്രോമിനു കാരണമാകുന്നുണ്ടോ എന്ന് ചോദ്യമാണ് ഇന്നത്തെ പരീക്ഷണശാലയിൽ മുഴങ്ങിക്കേൾക്കുന്നത്. ചിരി സ്വരൂപപ്പെട്ടുവരാനുള്ള നേർവഴി കാട്ടുന്ന ജീനുകൾ കണ്ടു പിടിയ്ക്കപ്പെടുന്ന കാലം അതിവിദൂരമല്ല.

മറ്റൊരു സുപ്രധാനനിരീക്ഷണം മോബിയസ് സിൻഡ്രോം രോഗികളിൽ മൂന്നിലൊന്നു വിഭാഗത്തിനു മറ്റൊരു ജനിതകവൈകല്യം ആയ ഓടിസം (Autism) കാണപ്പെടുന്നു എന്നതാണ്. ഓടിസവും ഞരമ്പുവളർച്ചയിലുള്ള പാകപ്പിഴയാൽ വന്നു ഭവിയ്ക്കുന്നതാണ്. ഒരു സാദ്ധ്യത മോബിയസ് സിൻഡ്രൊമിലെ മസ്തികകാണ്ഡത്തിലെ കുഴമറിഞ്ഞ വയറിങ് ഘടനകൾ ഓടിസത്തിനുള്ള മുൻ വിധികൾ സമ്മാനിയ്ക്കുന്നു എന്നതാണ്. അനുമാനപരമായ ഒരു പ്രമാണം സൂചിപ്പിയ്ക്കുന്നത് മോബിയസ് സിൻഡ്രോമുള്ള കുഞ്ഞുങ്ങളുടെ കുറഞ്ഞതോതിലുള്ള മുഖചേഷ്ടകൾ അവരുടെ സാമൂഹിക ഇടപെടലുകളിൽ പ്രതിസന്ധി സൃഷ്ടിയ്ക്കുകയും അതുവഴി തലച്ചോറിലെ വിസ്തൃത്മാകേണ്ട സമൂഹപരിപഥവലയങ്ങൾ (social circuitaries) വികസിയ്ക്കാതെ പോകുകയും അതുവഴി ഓടിസത്തിന്റെ ലക്ഷണമായ സമൂഹപാരസ്പര്യഹാനിയ്ക്കും കാരണമാകുന്നു എന്നാണ്.

ചിരിയ്ക്കാത്ത മുഖം സമൂഹത്തിൽ നിശിതമായി ഒതുക്കപ്പെടുന്ന വ്യക്തിയെ ആണ് സൃഷ്ടിച്ചെടുക്കുന്നത്. ചിരിയ്ക്കാത്ത കുഞ്ഞിന് അതുകാരണത്താൽ തന്നെ മാതാപിതാക്കളുമായി ഉചിതബന്ധം നിഷേധിയ്ക്കപ്പെട്ടേക്കാം.നിർവ്വികാരമായ മുഖം ബുദ്ധിക്കുറവിനേയോ മാനസികപ്രശ്നത്തേയൊ ദ്യോതിപ്പിക്കുന്നതായി തെറ്റിദ്ധരിക്കപ്പെടാം. കളിയാക്കലുകൾ, ആളെ ചെറുതാക്കൽ ഇവയൊന്നും പോരാഞ്ഞ് കൂട്ടത്തിൽ കൂട്ടാത്ത കുട്ടിയായി അവഗണിപ്പെട്ടേയ്യ്ക്കാം. ആത്മാഭിമാനത്തിന്റേയും സ്വത്വബോധത്തിന്റേയും സമസ്യകളിലേക്ക് നയിക്കുന്ന മാനസികവ്യഥകളാണ് ഇതിന്റെ പരിണിതി. മനോഹരമായ പുഞ്ചിരി നിങ്ങൾക്കുണ്ടെങ്കിൽ ഒന്നാന്തരം ചിരിക്കുടുംബത്തിൽ പിറവി എടുത്തെന്ന സാഫല്യത്തിനു നന്ദി പറയുക. ‘നിൻ മുഖത്തെന്നോ മറഞ്ഞൊരാ പുഞ്ചിരി എന്നിനി എന്നിനി കാണും‘ എന്ന് വിസ്മയപ്പെടുമ്പോൾ ക്രോമൊസോം 3, 10, 13 ഇവിടങ്ങളിലെങ്ങോ ഉള്ള ഒന്നോ രണ്ടോ ജീനുകളുടെ പ്രവർത്തനം തകരാറിലായി എന്ന ആശങ്കയ്ക്കും വഴിയുണ്ട്..

References:

1.Miller, G. The mystery of the missing smile. Nature 316: 826-827, 2007

2.Wild, B., Rodden, F. A., Grodd, W., Ruch, W. Neural correlates of laughter and humour. Brain,126: 2121-2138, 2003

3.Parvizi, J., Anderson, S. W., Martin, C. O., Damsio, H., Damsio, A. R. Pathological laughter and crying. A link to cerebellum. Brain, 124: 1708-1719, 2001

4. Broussard, B. A., Borazjani, J. G. The faces of Moebius Syndrome: Recognition and anticipatory guidance. The American Journal of maternal/child nursing. 33: 272-278, 2008

5. Uzumcu, A., Candan, S., Toksoy, G., Uyguner, Z. O., Karaman, B., Eris, H., That, B., Kayserili, H., Yuksel, A., Geckinli B., Yuksel-Apak, M., Basran, S. Mutational screening of BASP1 and transcribed processed pseudogene TP g-BASP 1 in patients with Mobius syndrome. J. Genetics and Genomics 36: 251-256, 2009

6. Dimova, P. S., Bijinova, V. S., Milanov, I. G. Transient mutism and pathologic laughter in the course of cerebellitis. Pediiatric Neurology 41: 49-52, 2009

7. Oner, Y., Batur, H., Nazleil B., Cengiz, B., Tali T. Pathological laughing as a manifestation in a clinically isolated brainstem syndrome: a case report. Neuroimaging 19: 291-294, 2009

8. Nakatani J., Tamada, K., Hatanaka, F., Ise, S., Ohta, H., Inoue, K., Tomonaga, S., Watanabe, Y., Chung j. Y., Banerjee, R., Iwamoto, K., Kato, T., Okazawa,M., Yamauchi, K., Tanda, K., Takao, K., Miyakawa, T., Bradley, A., Takumi, T. Abnormal behavior in a chromosome-engineered mouse model for human 15q11-13 duplication seen in autism. Cell 137: 1235-1246, 2009

9. Mobius syndrome.
http://www.healthline.com/galecontent/moebius-syndrome